அதேநேரத்தில் தீவிரவாத கும்பல் ஒன்று அமெரிக்காவின் பெண் அணு விஞ்ஞானியை கடத்திக் கொண்டுபோய் வைத்துவிடுகிறார்கள். அவளை மீட்பதற்காக அமெரிக்க ராணுவத்தின் 5 பேர் கொண்ட குழு காட்டுக்குள் பயணமாக தொடங்குகிறது. தீவிரவாதிகள் இருக்கும் காட்டுக்குள் விமானம் செல்ல முடியாது. மாறாக, ஆற்று வழிப் பாதையிலோ அல்லது நடந்துதான் செல்லவேண்டும்.
எனவே, விமானம் மேலே பறந்து கொண்டிருக்கும்போதே பாராசூட் உதவியுடன் இவர்கள் கீழே குதிக்கிறார்கள். இவர்களும் டைனோசர் இருக்கும் காட்டுப் பகுதியிலேயே குதிக்கிறார்கள். அங்கிருக்கும் டைனோசரிடமிருந்து இவர்கள் தப்பித்து, அணு விஞ்ஞானியை காப்பாற்றினார்கள்? காட்டுக்குள் தப்பி ஓடிய மகன் என்ன ஆனான்? என்பதே மீதிக்கதை.
ஜுராசிக் பார்க் பட வரிசையை தொடர்ந்து பார்த்தவர்களுக்கு இப்படம் மிகப்பெரிய ஏமாற்றத்தைத்தான் தரும். இப்படத்தில் கிராபிக்சில் உருவாக்கிய டைனோசர்கள் எல்லாம் ரொம்பவும் செயற்கையாக தெரிகிறது. படத்தில் நடித்திருக்கும் கதாபாத்திரங்கள் எல்லோரும் சிறப்பாக நடித்திருக்கிறார்கள். சண்டைக் காட்சிகளும் ரொம்பவும் செயற்கையாகவே தோன்றுகிறது.
அதேபோல், படத்தில் டைனோசர் வரும் காட்சிகளும் மிகவும் குறைவே. அவற்றை வீரர்கள் சுடும்போது அவைகள் செத்து விழும் காட்சிகள் எல்லாம் நமக்கு சிரிப்பைத்தான் வரவழைக்கின்றன. ஜுராசிக் என்ற பெயரை வைத்துக் கொண்டு எப்படிவேண்டுமானாலும் படத்தை எடுத்தால் படத்தை பார்க்க வருவார்கள் என்று இயக்குனர் நினைத்திருப்பார்போல. டைனோசரின் தாக்குதலை கண்டு வரலாம் என்று நினைக்கும் ரசிகர்களுக்கு இது மிகப்பெரிய ஏமாற்றம்தான்.
மொத்தத்தில் ‘ஜுராசிக் அட்டாக்’ தாக்கம் இல்லை.